Soczi, największy rosyjski letni kurort, było gospodarzem XI Zimowych Igrzysk Paraolimpijskich. Wyboru gospodarza podwójnych igrzysk (para- oraz olimpijskich) dokonano 4 lipca 2007 roku w trakcie trwającej w Gwatemali 119. sesji MKOl.
[responsivevoice_button voice=”Polish Female” buttontext=”Dla osób niedowidzących: Czytaj ten artykuł”]
Igrzyska te odbywały się w dniach 7-16 marca 2014 roku w cieniu politycznego konfliktu pomiędzy Rosją a Ukrainą, przez co istniały uzasadnione obawy (na szczęście niezrealizowane) o bojkot najważniejszej sportowej imprezy osób z niepełnosprawnością przez tych drugich. Do liczącego ponad 300 tysięcy mieszkańców ośrodka, w którym przepych i rozmach organizatorów widoczne były niemal na każdym kroku, przybyli przedstawiciele 45 narodowych komitetów paraolimpijskich (łącznie 541 zawodników). Już po raz dziesiąty w tym gronie znalazła się reprezentacja Polski, w której składzie znalazło się ośmioro niepełnosprawnych zawodników (plus przewodnik). O prawdziwym pechu mówić mógł alpejczyk Michał Klos, który wskutek upadku podczas jednego z treningów odniósł kontuzję uniemożliwiającą mu występ w drugich w karierze igrzyskach. Igrzyska te okazały się rekordowe nie tylko ze względu na rezultaty uzyskiwane przez przybyłych sportowców. Odnotowano w porównaniu z Vancouver większą sprzedaż biletów (o ponad 86 tysięcy sztuk), wydarzenie to spotkało się też z większym zainteresowaniem ze strony mediów.
Do rozdania były łącznie 72 komplety medali, o osiem więcej niż cztery lata wcześniej w Vancouver. Walka o miejsca na podium toczyła się w pięciu następujących dyscyplinach: narciarstwie alpejskim (32 konkurencje), biegach narciarskich (20), biathlonie (18), hokeju na sledżach (1) oraz curlingu na wózkach (1). Po raz pierwszy w historii do programu igrzysk włączone zostały zawody parasnowboard crossu w pozycji stojącej kobiet i mężczyzn, rozgrywane w ramach narciarstwa alpejskiego. Rywalizacja na sportowych obiektach przebiegała pod dyktando gospodarzy igrzysk, Rosjan. Reprezentanci Sbornej zdeklasowali swoich rywali, na podium igrzysk meldowali się bowiem aż 80-krotnie (!): 30-krotnie na jego najwyższym stopniu oraz odpowiednio 28-krotnie i 22-krotnie na stopniu drugim i trzecim. Sklasyfikowani na drugiej pozycji w tym zestawieniu Niemcy do kraju powrócili z 15 krążkami: dziewięcioma złotymi, pięcioma srebrnymi i jednym brązowym. Pierwszą trójkę z dorobkiem 16 medali (7-2-7) zamknęli natomiast Kanadyjczycy. Tuż za podium z pięcioma złotymi trofeami znaleźli się Ukraińcy, którzy będących na piątym miejscu Francuzów pokonali większą ilością srebrnego kruszcu. Co najmniej jeden medal wywalczyli w sumie przedstawiciele 19 krajów, po raz pierwszy od 1976 roku wśród nich zabrakło Polaków. Najlepiej w naszej ekipie spisał się Maciej Krężel, który był piąty w slalomie i superkombinacji oraz dziewiąty w slalomie gigancie.
Najbardziej utytułowanym paraolimpijczykiem został w Soczi Roman Pietuszkow. Ten urodzony w Moskwie zawodnik przed swoją publicznością zaprezentował wyborną formę biegowo-strzelecką, która zaowocowała zwycięstwami w aż sześciu konkurencjach – trzech biathlonowych oraz trzech narciarstwa biegowego wśród zawodników startujących w pozycji siedzącej. Z większą ilością złotego kruszcu (w liczbie siedmiu sztuk) powracał do swojego kraju przed laty jedynie Norweg Knut Lundstroem, występy w konkurencjach biegowych oraz łyżwiarstwa szybkiego na sledżach przyniosły mu w Innsbrucku w 1988 roku aż siedem victorii. Na drugiej i trzeciej pozycji w tym zestawieniu uplasowały się przedstawicielki narciarstwa alpejskiego. Anna Schaffelhuber z Niemiec w swojej grupie startowej (pozycja siedząca) „rozbiła bank”, wygrywając wszystkie pięć konkurencji. Za swoje sportowe dokonania podczas tych igrzysk zarówno Schaffelhuber jak i Pietuszkow zostali nominowani w 2015 roku do prestiżowej nagrody Laureus w kategorii „Niepełnosprawny sportowiec”. Czołową trójkę uzupełniła zwyciężczyni tego plebiscytu za 2014 rok, Francuzka Marie Bochet. Reprezentantka Trójkolorowych triumfowała w czterech rozgrywanych konkurencjach grupy stojącej.
Zimowe igrzyska paraolimpijskie (kliknij na miejscowość, aby przeczytać więcej): Örnsköldsvik 1976, Geilo 1980, Innsbruck 1984, Innsbruck 1988, Albertville 1992, Lillehammer 1994, Nagano 1998, Salt Lake City 2002, Turyn 2006, Vancouver 2010, Soczi 2014.
Starty biało-czerwonych w Soczi
Wyniki przedstawione poniżej opracowane zostały na postawie danych zamieszczonych na oficjalnej stronie Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego – www.paralympic.org.
————
Fot.: Robert Szaj/Polska Fundacja Paraolimpijska.