Kolejne igrzyska paraolimpijskie odbyły się w 1992 roku we francuskiej miejscowości Albertville. Tym samym po raz pierwszy odbyły się igrzyska olimpijskie i paraolimpijskie w tym samym miejscu, co wcześniej próbowało zrobić Calgary. Decyzja ta była wielkim krokiem w rozwoju ruchu paraolimpijskiego. Francuskie Albertville w szóstej rundzie głosowania pokonało dopiero bułgarską Sofię.
[responsivevoice_button voice=”Polish Female” buttontext=”Dla osób niedowidzących: Czytaj ten artykuł”]
Udział wzięło 365 sportowców (228 mężczyzn i 77 kobiet) z 24 krajów. Program zimowych igrzysk ponownie uległ modyfikacji, rywalizowano nadal w narciarstwie alpejskim i biegowym oraz biathlonie Z powodu braku infrastruktury zrezygnowano z łyżwiarstwa szybkiego na sledżach. W narciarstwie alpejskim rozdano 48 kompletów medali, w biegach narciarskich 27, a w biathlonie 4. Jako konkurencje pokazowe uwzględniono zmagania sportowców z niepełnosprawnością intelektualna w narciarstwie alpejskim i biegowym oraz osób niewidomych i niedowidzących w biathlonie.
Klasyfikację medalową igrzysk po raz pierwszy wygrali Amerykanie z dorobkiem 20 złotych medali, 16 srebrnych oraz 9 brązowych. Kluczem do zwycięstwa był dla ekipy USA występ narciarzy alpejskich, zgarnęli oni aż osiemnaście tytułów mistrzowskich. Druga lokata przypadła Niemcom (12-17-9), a trzecia Wspólnej reprezentacji z 21 medalami (10-8-3). Czym była? W skład wspólnej reprezentacji wchodzili zawodnicy z większości byłych republik Związku Radzieckiego. Poniżej oczekiwań wypadła Austria, która już nie zdobyła tak wielu medali w narciarstwie alpejskim oraz Norwegia, która straciła na nie rozgrywaniu łyżwiarstwa szybkiego na sledżach. Po medale sięgnęli reprezentanci aż dziewiętnastu krajów. Po raz pierwszy tej sztuki dokonały Australia (historyczne złoto zdobył narciarz alpejski Michael Milton w slalomie) oraz Dania (srebro Larsa Nielsena w slalomie gigancie).
Nasz kraj reprezentowało 13 sportowców, jedenastu zawodników i dwie zawodniczki. Z dorobkiem pięciu medali, dwóch złotych i trzech brązowych uplasowaliśmy się na dziesiątej lokacie w klasyfikacji medalowej. Wszystkie medale wywalczyliśmy w biegach narciarskich. Ponownie po złoto sięgnął Marcin Kos. Polak został medalistą na 20 kilometrów w klasie (LW3,5/7,9). W tej samej konkurencji z brązu cieszył się Jan Kołodziej. To, czego Kos dokonał na 20 kilometrów, Kołodziej zrobił na 5 kilometrów. Dodatkowo obaj panowie wraz z Marianem Damianem i Andrzejem Pietrzykiem sięgnęli po brąz w sztafecie 4x5km (LW2-9). Indywidualnie Pietrzyk cieszył się z brązu w wyścigu na 5 kilometrów (LW6/8).
Świetną karierę kontynuowała w narciarstwie alpejskim Niemka Reinhild Moeller, do sześciu złotych medali wywalczonych na igrzyskach w Innsbrucku w 1984 i 1988 romu dołożyła kolejne cztery tytuły w Albertville, zostając największa gwiazdą francuskich igrzysk. Z trzema zlotami i srebrem wrócił do Niemiec startujący w biathlonie i biegach narciarskich Frank Hoefle. Trzykrotnie na najwyższym stopniu podium stanęli Niemiec Gerd Schoenfelder w narciarstwie alpejskim, biegacze z Wspólnej reprezentacji Nikołaj Iliutczenko i Walerij Kupczyński oraz alpejka z USA Nancy Gustafson.
Zimowe igrzyska paraolimpijskie (kliknij na miejscowość, aby przeczytać więcej): Örnsköldsvik 1976, Geilo 1980, Innsbruck 1984, Innsbruck 1988, Albertville 1992, Lillehammer 1994, Nagano 1998, Salt Lake City 2002, Turyn 2006, Vancouver 2010, Soczi 2014.
Polacy na igrzyskach w Albertville
Wyniki przedstawione poniżej zostały opracowane na podstawie danych zamieszczonych na oficjalnej stronie Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego – www.paralympic.org.
