Regularna aktywność fizyczna u osób z niepełnosprawnością intelektualną, w tym z zespołem Downa procentuje znaczącym wzrostem sprawności fizycznej, usprawnieniem procesów fizjologicznych, a nawet poprawia zdolności psychomotoryczne. Poprawia się także funkcjonowanie układu nerwowego, poprawia się koordynacja wzrokowo-ruchowa oraz skraca się czas reakcji na otaczające ich bodźce – podkreślił dr Zbigniew Obmiński z Zakładu Endokrynologii Instytutu Sportu – Państwowego Instytutu Badawczego podczas konferencji Fundacji SONI w BUW.
Kontynuując tworzenie miniporadnika, który powstaje z myślą głównie o rodzicach małych dzieci z zespołem Downa, w kolejnej części skupimy się na bardziej naukowym podejściu do tematu. Na początku oprzemy się na opracowaniu Joanny Stelmaszczyk pt. „Rozwój fizyczny i sprawność fizyczna dziewczyny z zespołem Downa aktywnej sportowo STUDIUM PRZYPADKU”*. Celem autorki była ocena rozwoju fizycznego oraz sprawności fizycznej aktywnej sportowo dziewczyny z zespołem Downa z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności intelektualnej w odniesieniu do rówieśników oraz zawodników pełnosprawnych o podobnym wieku intelektualnym. Bohaterką opracowania jest podopieczna Fundacji SONI – Zofia Dzięcioł.
O autorce
Autorką opracowania jest Joanna Stelmaszczyk – licencjonowana trenerka lekkoatletyki z wieloletnim doświadczenie w pracy z zawodnikami z zespołem Downa. Autorka posiada też 15 letnie doświadczenie zawodnicze. Jest magistrem wychowania fizycznego AWF w Warszawie. Aktualnie kontynuuje studia magisterskie z terapii zajęciowej oraz sportu ze specjalizacją trenera przygotowania motorycznego. Joanna jest też nauczycielem pływania w szkole podstawowej.
Opracowanie stanowi próbę odpowiedzi na pytania badawcze:
- Jak duże różnice występują w wybranych komponentach sprawności fizycznej pomiędzy badaną z zespołem Downa a pełnosprawnymi rówieśnikami?
- Do jakiej grupy wiekowej osób pełnosprawnych zbliża się w wynikach wybranych komponentów sprawności fizycznej badana z Zespołem Downa?
- Jaką rolę odgrywa środowisko rodzinne w rozwoju sprawności fizycznej osoby z Zespołem Downa uprawiającej wyczynowy sport?
W swojej pracy autorka porusza bardzo interesujące zagadnienia. W części teoretycznej zaprezentowała kwestię sprawności fizycznej i pojęcie zespołu Downa. Ponadto przedstawia istotną tematykę roli rodziny w życiu dziecka z zespołem Downa. W końcowej części prezentuje badania własne i omówiła ich wyniki.
Pragniemy przybliżyć Wam wybrane fragmenty opracowania Joanny Stelmaszczyk, z nadzieją, że zachęcą Was do zgłębienia tematu i przekonają do zaangażowania dzieci do aktywności fizycznej i regularnego uprawiania sportu.
Joanna Stelmaszczyk
Celem mojej pracy było sprawdzenie, czy aktywność sportowa wpływa pozytywnie na rozwój fizyczny oraz psychiczny osoby z niepełnosprawnością intelektualną, w tym przypadku 18-letniej dziewczyny z zespołem Downa. Analizując studium przypadku badanej, dokonują wnikliwej obserwacji, analizy względem składu ciała, wybranych komponentów sprawności fizycznej, relacji oraz roli rodziców, dowiodłam, że nawet minimalna aktywność fizyczna wpływa pozytywnie na rozwój osób z niepełnosprawnością intelektualną. Łatwo dostrzec, że w przypadku badanej widać diametralną korelację względem jakości życia, a aktywności sportowej. Badana od najmłodszych lat była angażowana w zróżnicowane rodzaje ruchu. Zaczynając swoją przygodę ze sportem, uczęszczała na zajęcia z pływania, które z zajęć o charakterze rehabilitacyjnym przeobraziły się w współzawodnictwo na skalę światową. Bardzo ważną rolę w kwestii wychowania córki odegrali i nadal odgrywają rodzice, którzy mimo wcześniejszego zwątpienia odnośnie życia z dzieckiem z niepełnosprawnością, które dla nich wydawało się niewyobrażalne, wychowali córkę, która jest akceptowana w życiu codziennym, potrafi komunikować się z otoczeniem pełnosprawnym, czego dowodem są treningi lekkoatletyki z grupą pełnosprawnej młodzieży. Jest w stanie sprostać wielu niedogodnościom, a przy tym potrafi wyrażać swoje zdanie i opinie na dany temat.
Uzyskane wyniki badań wykazały, że poprzez wychowanie pozbawione postawy nadopiekuńczej względem dziecka z niepełnosprawnością, z wyznaczaniem ambitnych, ale możliwych do osiągnięcia celów, osoba z zespołem Downa jest w stanie osiągnąć poziom sprawności fizycznej zbliżony do osób pełnosprawnych o podobnym wieku intelektualnym.
Wybrane najciekawsze fragmenty opracowania Joanny Stelmaszczyk zaprezentujemy w kolejnych wpisach.
Jeśli podoba Ci się ten tekst, poleć go znajomej, koledze, a my będziemy pracować nad dalszą częścią Miniporadnika – Prowadzenie sportowca z zespołem Downa.
* Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie Wydział Wychowania Fizycznego Kierunek: Wychowanie Fizyczne, Joanna Karolina Stelmaszczyk- Praca magisterska, Katedra Pedagogiki i Psychologii Kultury Fizycznej; Promotor: Dr Agnieszka Kurek – Paszczuk, Warszawa, 2022